ერთი საუკეთესო დღე ჩემი ცხოვრებიდან

ყველა დამიანს აქვს თავისი სამახსოვრო და საყვარელი დღე რომელსაც დანარჩენებისგან არჩევს, ზოგს შეიძლება ერთი, ორი ან მეტი ასეთი დღე ჰქონდეს. მე მაინც ვფიქრობ რომ ასეთი განსაკუთრებული მაინც ერთი დღე უნდა იყოს. ჩემი ყველაზე სამახსოვრო და საუკეთესო დღე 1 აგვისტო, ჩემი ქორწილის დღე იყო, როცა ცხოვრებაში პირველად ვიყავი ასე უსაზღვროდ ბედნიერი, ეს იყო რაღაც ენითაღუწერელი, რომლის გადმოსაცემად სიტყვები არ მყოფნიდა... რათქმაუნდა ჩემს ცხოვრებაშიც ყოფილა არაერთი დღე რომელიც არასდროს დამავიწყდება მაგრამ ამ დღეს მაინ ვერცერთს ვერ შევადარებ.

რას ვერ შევიტყობთ ტელეკომპანია რუსთავი 2_ისგან განსხვავებით მისი საიტისა

რუსთავი 2_ის საიტისგან შევიტყვე რომ ფოტო კონკურსია თემაზე: ”ეს როცა მოხდა მე იქ ვიყავი” ეს გახლავთ ამ კვირის თემა, სადაც ნებისმიერ მსურველს შეუძლია მიიღოს მონაწილეობა, გამარჯვებული რუსთავი 2-ისგან მიიღებს სამახსოვრო ჯილდოს.

კიდევ ერთი სიახლე რომელიც ჩემთვის ნამდვილად უცნობი იყო გახლავთ ის რომ: ”სამაუწყებლო კომპანია რუსთავი 2 სკოლის მოსწავლეებსა და სტუდენტებს სთავაზობს საინტერესო ტურებს ცენტრალურ ოფისში. რუსთავი 2-ის ტურის მეშვეობით სტუმრებს საშუალება ეძლევათ დაათვალიერონ ტელევიზიის სხვადასხვა განყოფილება, საეთეროები, სტუდია; მოინახულონ ის ადგილები, სადაც იქმნება მათთვის კარგად ცნობილი სატელევიზიო პროგრამები. ტურის ხანგრძლივობა 1 საათია და მას გაუძღვება რუსთავი 2-ის ტურმენეჯერი. პროგრამა ითვალისწინებს შეხვედრებსა და გასაუბრებას კომპანიის მენეჯერებსა და სხვადასხვა სატელევიზიო გადაცემის წამყვანებთან. ტურებზე მოსახვედრად საჭიროა ჯგუფური რეგისტრაციის გავლა რუსთავი 2-ის ტურის ვებგვერდზე.”

Rustavi 2 Forums

რუსთავი 2_ის ინტერნეტ საიტს აქვს ფორუმი სადაც მომხმარებელს შეუძლია გამოეხმაუროს, გამოთქვას თავისი აზრი სხვადასხვა საკითხთან დაკავშირებით, ეს იქნება სატელევიზიო პროექტები თუ გადაცემები, პოლიტიკური თემები, განათლება და მევნიერება, მედიცინა და ჯანმრთელობა და ასე შემდეგ...

საიტზე დევს ასევე პოპულარული ვიდეოები, რომლის შესახებაც ტელევიიზით ვერ შევიტყობთ.

სხვა დანარჩენი კი რაც რუსთავი 2-ის საიტზე ვნახე შესაძლებელია ტელევიზიიდანაც შეიტყო.

მუსლიმანური ქორწილი

მუსლიმანური ქორწილი საგრძნობლად განსხვავდება ჩვენთვის კარგად ნაცნობი საქორწინო ცერემონიებისგან, რადგან ამ რელიგიის მიმდევართა მრავალსაუკუნოვანი ტრადიციების გამოვლინებაა.
ისლამი მკაცრი რელიგიაა, მაგრამ ეს საპატარძლოს სამოსზე არ აისახება. მუსლიმანური საქორწინო კაბა ნათელი ფერის ქსოვილისგან იკერება, თუმცა ჭრელიც შეიძლება იყოს. თუ კაბისთვის თეთრი ქსოვილი აარჩიეს, მასზე ოქრომკედით აღმოსავლურ ორნამენტებს ქარგავენ. მთავარია, კაბა იყოს სადა, გრძელი, გრძელსახელოებიანი და გულდახურული, ანუ უწინარეს ყოვლისა საპატარძლოს უმანკოებას უსვამდეს ხაზს. ორნამენტები ზოგჯერ ხელით არის შესრულებული. ზოგიერთი ასეთი კაბა მართლაც ხელოვნების ნიმუშს წარმოადგენს.
ტრადიციისამებრ, საპატარძლოს თავსაბურავი ან ფატა უნდა ეხუროს.
ოჯახი, განურჩევლად სოციალური მდგომარეობისა, ქორწილში აუცილებლად ეპატიჟება ნათესავებს, მეზობლებსა და ახლობლებს _ მუჰამედ წინასწარმეტყველი ხომ ამბობდა: `გაშალე საქორწინო სუფრა, თუნდაც მარტო ცხვარი დაკალიო~. თუ სტუმარი მარხულობს, მასპინძლის თხოვნით შეუძლია დაარღვიოს მარხვა _ ცოდვად არ ჩაეთვლება, მაგრამ ამის შემდეგ ლოცვის წაკითხვა მოუწევს. ამასთანავე, თუ სტუმარმა იცის, რომ ქორწილში დაირღვევა შარიათის კანონები _ იქნება სპირტიანი სასმელი, ცეკვები და სხვა, შეუძლია, სულაც არ წავიდეს.
ქორწილში საგმირო სიმღერები სრულდება. ნებადართულია ცეკვაც, მაგრამ ქალები და მამაკაცები ცალ-ცალკე ერთობიან.
ქორწილამდე საქმრომ საპატარძლოს უნდა უყიდოს ოქრო _ ე.წ. ქუდი, რომელშიც აწყვია სამაჯურები, ბეჭდები და ყურანი. ქუდის ზომა საქმროს მატერიალურ მდგომარეობაზეა დამოკიდებული. ამის შემდეგ ახალგაზრდები ერთმანეთთან უკვე ურღვევ კავშირში არიან.
ტრადიციისამებრ, ნიშნობის წვეულებას საპატარძლოს მამა იხდის, საქორწინოს კი _ საქმრო. ნიშნობამდე მშობლები წინასწარ თანხმდებიან, რამდენ ხანს უნდა იყვნენ დანიშნული ახალგაზრდები. წესისამებრ, ნიშნობა ორ წელს გრძელდება. საქმრო ყიდულობს სახლს, საპატარძლოს მშობლები კი ოჯახისთვის აუცილებელ ნივთებს. ორი წლის განმავლობაში საქმრო საპატარძლოს ყოველი მისვლისას საჩუქარს უძღვნის. მათ დროდადრო ერთად გასეირნებაც შეუძლიათ, მაგრამ მხოლოდ დედის ან უფროსი ძმის თანხლებით. საქმროს საცოლესთან მარტო დარჩენა ეკრძალება, მათ შეხვედრას ვინმე უნდა ესწრებოდეს.
მუსლიმანური ტრადიციის თანახმად, საქორწინო ცერემონია იმამის ქადაგებით იწყება. ქორწილის დროს იმამი მოწმეების თანდასწრებით კიდევ ერთხელ ეკითხება ახალგაზრდებს, თანახმა არიან თუ არა, ცხოვრება ერთმანეთს დაუკავშირონ. საქმრო სიტყვიერად გამოთქვამს თანხმობას, საპატარძლომ კი შესაძლოა დუმილით გამოხატოს.
საქორწილო სუფრასთან ახალგაზრდები ცალკე სხედან, არც ჭამენ და არც სვამენ. წვეულების შემდეგ წყვილი სახლში შედის, სტუმრები კი ელოდებიან, რომ ქმარმა ცოლის პატიოსნების დამადასტურებელი ზეწარი გამოიტანოს, თუმცა დღეს ამ ადათს თითქმის აღარ იცავენ _ ახალგაზრდებს მიაჩნიათ, რომ ეს მათი პირადი საქმეა.
მეორე დღეს ახალშეუღლებულთათვის ოთახში საჭმელი და საჩუქრები მიაქვთ.

	განათლების ადმინისტრირების სამაგისტრო პროგრამის პრეზენტაცია

20 ნოემბერს ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო უნივერსიტეტის და აშშ-ს საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს "განათლების მართვის პროექტი"-ს ახალი ერთობლივი სამაგისტრო პროგრამის "განათლების ადმინისტრირების" საზეიმო გახსნა გაიმართა.

ახალი პროგრამის მიზანია განათლების სექტორისათვის თანამედროვე მენეჯერების მომზადებაა. პროექტის პარტნიორია კალიფორნიის ლოს-ანჟელესის უნივერსიტეტი UCLA.

---

	შტეფან ტრექსელის წიგნის ”ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში” პრეზენტაცია

ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო უნივერსიტეტში შტეფან ტრექსელის წიგნის- "ადამიანის უფლებები სისხლის სამართლის პროცესში" - პრეზენტაცია. გაიმართა.

ღონისძიებას ესწრებოდნენ: კოტე კუბლაშვილი, საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე, გიორგი პაპუაშვილი, საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარე, გიორგი ტუღუში, საქართველოს სახალხო დამცველი, ასევე იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტები.

საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის განცხადებით, აღნიშნული წიგნის გამოცემა იურიდიული ლიტერატურისთვის დიდი შენაძენია და მნიშვნელოვანი მოვლენაა საერთაშორისო სისხლის საპროცესო უფლებების სისტემატიზაციისა და ანალიზის საქმეში; წიგნი განკუთვნილია როგორც იურიდიული ფაკულტეტის სტუდენტებისთვის, ასევე პრაქტიკოსი იურისტებისა და მეცნიერებისთვის.

---

რა ინტენსიობით აშუქებდნენ რუსეთ-საქართველოს ომს რუსული ინტერნეტ გამოცემები.

რუსეთ-საქართველოს ომი დღესდღეობითაც ისეთივე აქტუალურია, როცა მაშინ როცა ეს ომი ახალი დამთავრებული იყო. მოგეხსენებათ არცისე დიდი ხანია რაც შესაძლებელი გახდა რუსული ინტერნეტ საიტებით სარგებლობა, მაგრამ ვერც ეხლა შეიტყობ მათგან დიდ ინფორმაციას. ამ თემასთან დაკავშირებით, მაგალითად საიტებს: lenta.ru newsru.com rain.ru newsrussia.info allrussnews.ru არ აქვთ, ან აქვთ მაგრამ ის ჩვენთვის ზელმისაწვდომი არაა. ასეთივე მდგომარეობაა საიტზე russia.info. ამათგან განსხვავებით საიტს: ariru.info ადვილი და ხელმისაწვდომი ინტერფეისი აქვს. gazeta.ru_ზე ვრცელი ინფორმაცია მოიპოვება გასული წლის 7,8 და 9 აგვისტოს მოვლენებთან დაკავშირებით. მათი რაოდენობა დაახლოებით 30_ია. grani.ru_სა და pravda.ru_ზე კი ძალიან მწირი ინფორმაცია დევს ამ ომთან დაკავშირებით. მიუხედავად იმისა, რომ ომიდან წელიწადზე მეტია გასული, ეს თემა მაინც ძალიან აქტუალურია რუსული ინტერნეტ საიტებისთვის.

ახალი წელი რაჭა-ლეჩხუმში

რაჭაში 31 დეკემბერი კალანდობის სახელითაა ცნობილი. ამ დღეს ოჯახის ერთი წევრი ტყეში წავიდოდა და მოიტანდა შეშით სავსე მარხილს. შეშაზე დაწყობილი იყო ბაძგარი - მარადმწვანე ეკლიანი და კურკიანი მცენარე. შეშიანი მარხილი კალოზე იდგმებოდა წაღმით აღმოსავლეთისკენ და ამგვარად უნდა მდგარიყო ნათლისღებამდე. ნათლისღებას იკვლებოდა საკალანდო ღორი, აცხობდნენ ერთ ღორის ქონიან განატეხს, ე.წ. ღორის სალოცვილს.ვახშმობამდე ბიჭს ან ოჯახის უფროს კაცს ერთი ჭიქა ღვინო უნდა წაეღო საღორესთან და იქ შეელოცა: "წმინდა ბასილამ ამრავლოს ღორებიო".ნავახშმევს შეუდგებოდნენ მეორე დღის სამკლოვიარო სამზადისს. აკეთებდნენ ლერწმის გვერგვს, აცხობდნენ ერთ დიდ ლობიან ქონიან განატეხს. განატეხი თაფლთან, ვაშლთან და თეთრ ფულთან ერთად იდებოდა გვერგვზე. სართვიანი და ხმელა პური ცხვებოდა სულადობის მიხედვით. მოხარშულ ღორის შიგნეულს ჩაურთავდნენ პურში და აცხობდნენ ერთ განატეხს, ჯვარსახიანს.რაჭაში 31 დეკემბერს ოჯახის წევრის გაღვიძებამდე მოდიოდა ოჯახის შინაური მკლოვიარე - მეკვლე. მკლოვიარეს კარებს უღებდნენ მას შემდეგ, რაც იგი სამჯერ დაარწმუნებდა სახლში მყოფთ, რომ ოჯახისთვის მოჰქონდა ბარაქა, სიკეთე და ჯანმრთელობა.ლეჩხუმში 31 დეკემბერს კალანდა ეწოდებოდა. ქალები კლავდნენ საკალანდო ღორს - ნეზვს. შეიძლებოდა ეს ღორი მზითევში მოყოლილიც ყოფილიყო. ღორის თავი ნათლისღებამდე ეკიდა სხვენზე. იმ დღეს ოჯახის უფროსი კაცი მარხილით შეშას მოიტანდა. აწყობდნენ საოჯახო ტაბლას, რომელზეც იდებოდა პური და ტკბილეული. ჩვეულებრივ, უნდა გამოეცხოთ ექვსი სალოცავი საოჯახო ტაბლა და მეშვიდე უფრო დიდი - ღორის სალოცავი.
რაჭის დაბა-სოფლებში დიასახლისები აცხობდნენ ბასილას, ხაჭაპურებს, ქადებს. დილით, ვინც ადრე გაიღვიძებდა, გაიტანდა ბასილას გარეთ, მივიდოდა მარხილთან, მოწყვეტდა თხილის კოკორს, დაადებდა ბასილას და ისევ შებრუნდებოდა სახლში ამ სიტყვებით: „შემოვდგი ფეხი, გწყალობდეთ ღმერთი, მოვიდა ახალი წელიწადი შეძენისა, მომგობისა, ფეხი ჩემი, კვალი ანგელოზისა, მრავალ ამ დღეს დაესწარით ცოლით, შვილით“. ბასილას მაგიდაზე დადებდა, დიასახლისები კი ქმარ-შვილს ჩურჩხელებს ჩამოურიგებდნენ და ულოცავდნენ. დილას წირვაზე მიდიოდნენ. წირვის დასრულების შემდეგ სუფრას მიუსხდებოდნენ და მხიარულობდნენ
ზემო რაჭაში საახალწლოდ ორ ბაჭულს აცხობენ, ერთს ახალი წლისთვის, მეორეს ძველისთვის. აცხობენ აგრეთვე ადამიანის სახის კაც-ბასილას და ერთ დიდ პურს "კერია-ბერია"-ს, რომელსაც სხვადასხვა სახეებით აჭრელებენ. ამ ნამცხვრებს ოჯახის უფროსი ცხრილზე დაალაგებს და ბეღელში შეინახავს. მამლის პირველი ყივილისას "მაკვრიელი" ან მეკვლე ცეცხლს დაანთებს. შემდეგ გარეთ გავა, მარხილზე დაწყობილ ნეკერს მოტეხავს, ჩიჩილაკს აიღებს და ბეღელში შევა. შემდეგ შინ შემოვა ლოცვით "შემოვდგი ფეხი გწყალობდეთ ღმერთი. დიამც მამივა ახალი წელი: შეძენის და მოგების, მშვიდობის და კარგად ყოფნის, ვაჟიანობის, ღვინიანობის, პურიანობის", შემდეგ წყლის მოსატანად წავა. მის დაბრუნებამდე ყველანი დგებიან. მეკვლე ყველას ხელპირს დააბანინებს. საუზმის დროს კი ოჯახის ყველა წევრს "კერია-ბერია"-ს უნაწილებენ.

new year

Unlike many holidays, where celebrants are bound by tradition or religion, New Year's is a holiday that allows each individual to choose his own method of celebration. Some revelers will soak themselves in alcohol, boozing it up with copious bottles of champagne. Others choose to make the evening a quieter affair, settling in for a movie and an early night in bed. 

However you personally choose to celebrate New Year's 2009, people around the world certainly have some wacky ways that they choose to bring in their new year. MSNBC is reporting on some of the more interesting customs. Here's a look at a few of the more curious:

South America - in countries like Brazil and Bolivia, it's what's inside that counts. Residents in cities such as Sao Paulo and La Paz ring in the New Year by donning brightly colored underpants. Those who choose red are hoping for an amorous year ahead, those with yellow wish for money. I guess this begs the question of how you tell who is wearing what color underwear. Perhaps that is best left unanswered...
Denmark - as if the effects of plentiful New Year's alcohol were not disorienting enough, many Danish revelers leap off chairs at the stroke of midnight, hoping to banish bad spirits in the year ahead.
Philippines - New Year's celebrations in places like Manila tend to be circular; Filipinos focus on all things round, consuming "round" fruits such as grapes and wearing clothing with round shapes like polka dots. The spherical theme is meant to remind celebrants of the "round" shape of coins and prosperity.
Spain - at the stroke of 12, Spaniards begin to consume 12 grapes, attempting to eat the whole bunch by the time the clock stops chiming. Belarus - the new year in Belarus is all about getting hitched. Unmarried women compete at games of skill and chance to determine who will tie the knot in the coming months. One game involves setting piles of corn and a rooster before the potential brides-to-be - whichever pile the bird chooses apparently picks the lucky lady.

მე ვარ ნათია შუბითიძე, 20 წლის.ვსწავლობ ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო უნივერსიტეტში მესამე კურსზე, 2 თვის წინ შევქმენი ოჯახი და უსაზღვროდ ბედნიერი ვარ. ეხლა უკეთესად ვსწავლობ და უფრო მეტი დრო მაქვს სამეცადინოდ. რადგან აღარ ვაცდენ ლექციებს შეყვარებულთან შეხვედრის გამო. დიდი სურვილი მაქვს განვახორციელო ჩემი მიზნები.